شکلکها
خوانندهای سراغ
تصویرهای
پیوست
سیمای نجیب یک آنارشیست را
میگیرد.
هنگام هواکردن پیدیافهای کتاب،
تصویرهای مرگآفرین، به بیان اهل منبر و میکرفن، مغفول مانده بود.
آن کتاب مدتهاست نایاب شده و در شرایط نامطمئن و
سخت
ناامیدانهٔ کنونی که انتشار عنوان جدید و حتی تجدید چاپ به
کمبود شدید کاغذ برخورده است تصاویر را
برای خوانندهٔ علاقهمند فرستادم (1،
2،
3،
4).
چند سال پیش نسخهای کمیاب از آخرین شمارهٔ
قرن بیستم چاپ تیر
1303 (حاوی
تصاویر قتـّال)
که در اختیار داشتم به کتابخانهٔ ملی اهدا کردم.
تنها نمونهٔ در دسترس اهل تحقیق است و
امید که در خرتوخر رفتوآمد پیاپی رؤسا محفوظ بماند.
میرزاده عشقی پس از
دورهای سرخوردگی و افسردگی در سیسالگی از ناگهاننامهاش که طی
سه
سال بیستویک شماره
از آن بیرون داده بود دست کشید.
سردبیر جدید در نخستین شمارهٔ دورهٔ تازه چهار نقاشی چاپ کرد
در هجو سردار سپه
فرمانده کل قشون و رئیسالوزرا.
آنچه حکم قتل عشقی را قطعی کرد نه محصول فکر و قلم
او بود و نه حتی به سفارش او کشیده شده بود.
در جامعهای مانند ایران شکلک
(کارتون،
کاریکاتور)
بر عامـّه اثری بهمراتب
قویتر و فوریتر از شرح مکتوب
دارد.
برای بسیاری مرتکبان نوشتههای هجوآمیز یا سرودههای کفرگویانه اتفاقی
ناگوار نیفتاد. کشیدن شکلک بارها خطرناکتر است و میتوان گفت ردخور
ندارد.
آن
شمارهٔ قرن بیستم شنبه بیرون آمد و صبح پنجشنبه
عشقی ترور شد. کمتر متنی ممکن است با این سرعت و قاطعیت به زندگی کسی خاتمه دهد.
28 مهر 91
یادداشتهای 91
90
89
88
87 |